PAMIETNIK ZNALEZIONY W PLECAKU V

05 wrzesień 2010 18:09

Jestem zmęczona bo cały tydzień pracowałam od rana do wieczora a jutro też musze iść do pracy. Mam tylko jeden dzień aby odpocząć i zrelaksować się po tygodniu harowania od rana do wieczora. Aż nie wiem co mam z tym jednym dniem zrobić. Szkoda mi go przeznaczyć na spanie, więc rano wstałam wypiłam mocną kawę z mlekiem a na śniadanie zjadłam lidlowskie parówki tradycyjnie i gumowy angielski chleb. Doprowadziłam się do stanu użytkowania tzn. założyłam szpilki i normalne ubrania bo jak cały tydzień robi się na fabryce w dresach to jak nadchodzi wolne to nie wiadomo co na siebie włożyć. Szafa pełna ubrań a nie ma kiedy ich zakładać.

Pierwsze co zrobiłam to udałam się na solarium na poprawę humoru bo na fabryce brak naturalnego światła, a pogodę każdy z nas dobrze zna i wie, że słońce nie jest częstym gościem. Nie trudno popaść w depresję, gdy za oknem ciągle deszczowo i pochmurno. Po kilku słonecznych minutach czułam sie od razu lepiej. Następnie wyruszyłam na miasto pobuszować w centrum po sklepach. Oczywiście chodziłam od sklepu do sklepu bo jak tu ominąć te kuszące wyprzedaże jak na szybach wszędzie widnieje SALE -50%, SALE -75% aż grzech nie wstąpić. Często jest tak, że nakupię pełno rzeczy a potem leży to wszystko gdzieś na dnie szafy. Najtrudniej było mi odejść od sklepów z markowymi perfumami. Te wspaniałe zapachy skuszą do siebie każdego. Nawet najbardziej wybredna osoba znajdzie tam coś dla siebie. A o butach to już nie wspomnę. W domu sterta różnorodnych butów a ja ciągle chodzę tylko w kilku ulubionych parach. Ale ciągle kupuje nowe.

Chodząc tak spotkałam wiele znajomych. Oczywiście ciężko Ich było poznać wiadomo dlaczego. Każdy wystrojony, włosy rozpuszczone, wymalowane oczy aż człowiek wygląda inaczej.
Po udanych zakupach wróciłam do domu ugotować obiad. Bo ile można wytrzymać jedząc donery i itp. Nie można przesadzać w końcu trzeba zadbać troszkę o siebie a nie doprowadzić się do stanu okrągłej kuleczki. A jedząc w ten sposób nie jest to trudne. O wiele ciężej jest to wszystko potem zrzucić. Ale w Peterborough są siłownie, fitness i basen, więc można trochę nad sobą popracować gdy ma się chwilę wolnego. Wchodząc do domu poczułam znajomy zapach. Koleżanka wróciła z Polski i przywiozła swojską kiełbasę i nasze kiszone ogórki domowej roboty. Nigdy nie spodziewałam się, że tak będę się cieszyć z takiego widoku. Nie zabrakło również naszej wody ognistej po której lepiej sie rozmawia:) Nasz dom był domem otwartym tzn. że wielu znajomych nas odwiedzało i często robiliśmy małe imprezki. Mieliśmy zgraną paczkę ludzi. Razem pracowaliśmy i razem spędzaliśmy wspólne chwile. Nie było granicy wiekowej. Mieliśmy w naszym towarzystwie starsze kobietki, które traktowały nas czasem jak swoje dzieci ale również potrafiły z nami rozmawiać o wszystkim nie patrząc na wiek. Tutaj jest to nieważne liczy sie po prostu zrozumienie. Nie wszyscy polscy są tacy źli wobec siebie. Zdarzają sie wyjątki. Czasem ludzie, zapoznani na obczyźnie zawierają długotrwale przyjaźnie i traktują sie jak przyszywana rodzina.

Siedzieliśmy tak wszyscy razem aż nadszedł wieczór, więc stwierdziliśmy jednogłośnie, że nie ma sensu siedzieć w domu w sobotnią noc, więc zamówiliśmy taxówkę i wyruszyliśmy na miasto pochodzić po barach. Zaszliśmy do naszego ulubionego baru a tam pełno ludzi i większość to sami znajomi. W tym barze praktycznie wszyscy zaczynają wieczór. Każdy stał zadowolony z drinkiem w ręku. Większość odreagowuje stres, który towarzyszy im w pracy inni zaś starają poradzić sobie z tęsknotą i zapomnieć choć przez chwilę o codziennych problemach. Gdy spojrzy się na parkiet można dostrzec pełno mieszanych par. Razem z moimi dwiema najlepszymi koleżankami poszłam do baru i zamówiłyśmy sobie drinki i obiecałyśmy sobie, że bez względu na wszystko co się będzie działo trzymamy się razem. Bo prawda jest taka, że nie mamy tu nikogo bliskiego ani rodziny, więc jak to się mówi w grupie zawsze raźniej. Ale nie należy zapomnieć o tym, że można mieć przyjaciół ale należy nauczyć się także radzić samemu tzn. jak umiesz liczyć licz na siebie, a to dlatego, że czasem nasi przyjaciele potrafią się odwrócić od nas w momencie kiedy bardzo ich potrzebujemy.

Dołączyliśmy do reszty naszej ekipy i bawiliśmy się na całego. Niedługo po tym było już późno i trzeba było wracać do domu. Gdy byłam już na miejscu i leżałam w łóżku popatrzyłam na godzinę i zobaczyłam, że zostało mi zaledwie kilka godzin na to żeby się wyspać. Ustawiłam budzik na 5 rano, zamknęłam zmęczone oczy i odpłynęłam w błogi sen. Tak to jest gdy ma się jeden dzień wolnego i nadrabia się zaległości z całego tygodnia.

LENA

KONIEC

Tags:

Dodaj komentarz

JComments