Dziecko wierzy w siebie, czuje, że świat jest bezpiecznym miejscem, ludzie są przyjaźni. Chciałabyś wychować optymistę? Mamy dla ciebie kilka podpowiedzi. To nie tylko kwestia szklanki pełnej do połowy – choć ten obraz świetnie odzwierciedla to, jak optymiści postrzegają świat. Bycie optymistą to znacznie więcej. Przede wszystkim to przeświadczenie, że cokolwiek zdarzyłoby się w życiu, człowiek da sobie radę. To wielka wiara we własne możliwości, potencjał, wpływ, który mamy na koleje losu. Optymiści uważają, że świat to pełne przygód miejsce, w którym można spotkać przyjaciół, na pomoc których zawsze może liczyć.

To ludzie, którzy wyciskają każdy dzień do maksimum, czerpią pełnymi garściami z okazji podsuwanych im przez życie. Nie boją się zmian, bo wierzą, że mogą to być zmiany na lepsze. Nic więc dziwnego, że z takim nastawieniem bardziej chce im się żyć! A innym – z nimi.

Oto 6 rad jak budować w dziecku wiarę w siebie:

1. Kochaj do szaleństwa
Wlej w malca tyle miłości, ile się zmieści. Codziennie przytulaj, całuj, głaszcz, zapewniaj, że jest najważniejszym, najbardziej kochanym dzieckiem na świecie. Poczucie, że jest się cennym skarbem rodziców, kimś, o kogo dbają i w pełni akceptują, to idealna podstawa optymistycznego nastawienie do życia.

2. Chwal jak najczęściej
Doceniaj malucha zawsze, gdy masz ku temu okazję. Mów konkretnie, co ci się podoba w zachowaniu smyka, nawet jeśli to drobiazg. Warto go dostrzec, np.: „Poukładałeś zabawki do pudeł – świetna robota”, „Szybko się dziś ubrałeś, mogliśmy pójść spacerkiem do przedszkola – brawo!”, „Jakie ładne drzewo – dobrze dobrałeś kolory”. Nawet jeżeli smyk cały dzień rozrabia, przyłap go pochwałą w tym jednym momencie, gdy jest grzeczny. Każde słowo uznania, to dla malca sygnał: „Jestem mądry, tyle potrafię, mama jest ze mnie zadowolona”. Rośnie samoocena dziecka, a z nią łatwiej o optymizm.

3. Usamodzielniaj
Optymista zawsze wierzy, że poradzi sobie z niepowodzeniami. Aby twój malec mógł tak myśleć, musi czuć, że sam daje sobie radę z codziennymi zadaniami. Ucz zawiązywać sznurówki, pozwól samodzielnie się ubrać, nawet jeśli to będzie trwało trochę dłużej, pokaż, jak rozłożyć sztućce. Wymagając od dziecka samodzielności, sprawiasz, że malec czuje się bardziej sprawny i mądry.

4. Daj prawo do błędu
Przecież przez błędy świat się nie kończy. Naucz smyka, że ma prawo się mylić, zrobić coś nie tak, nawalić. To ludzka rzecz. Pokaż, jak uczyć się na potknięciach – to wielka sztuka popełnić błąd tylko jeden raz. Jeżeli dziecko będzie wiedziało, że traktujesz jego niepowodzenia całkiem zwyczajnie, nie zamartwiasz się nimi i nie dajesz mu odczuć, że cię zawiodło, będzie odważniej próbowało nowych rzeczy i bardziej się starało. Niech twoim mottem stanie się zdanie: „Spróbuj jeszcze raz”.

5. Zachęcaj do eksperymentów
Dla dziecka ciekawość świata jest naturalna, to my, dorośli, ją zagłuszamy. Dlatego namawiaj: „Nie zjeżdżałeś jeszcze z tej zjeżdżalni. Chcesz spróbować?”, „Ciekawe, jak smakuje ten śmieszny owoc, spróbujmy!”. Za parę lat, gdy dziecko będzie chciało zwiedzić Nepal z plecakiem lub studiować oceanografię, zamiast się martwić, powiesz: „Spróbuj, to może być ciekawe”.

6. Zapewnij wsparcie
Postaraj się traktować problemy dziecka z taką samą powagą, z jaką wysłuchałabyś najlepszej przyjaciółki. Mogą wydać ci się błahe, ale dla twojego przedszkolaka to poważna sprawa. Wysłuchaj malca, zapytaj, jaki ma pomysł na pokonanie trudności, zaproponuj pomoc. Dzięki temu malec będzie ci ufał i żył z przekonaniem, że w razie kłopotów zawsze może pójść do rodziców.

„Przedszkolak”